MOJAB 24

دختر آناستازیا ۱۹ ساله است. او دانشجوی کالج است. پس از مرگ سگ، یک سال حرف نمی زند. او با سگش به آژیلیتی و سایر نوع آموزش سگ مشغول بود. سگ بچه بود، اما در ورزش موفقیت بزرگی داشت. در تعطیلات، در روستا استراحت می کرد، دختر با دوچرخه به دریاچه می رفت، سگ پشت سر او می دوید و در پایین چرخه ماشین راننده می افتاد. سگ را نتوانستند به بیمارستان دامپزشکی ببرند و او به دلیل آسیب های دریافتی فوت کرد. او با مادرش به روانشناس آمد، از مادرش درخواست کمک برای بازیابی گفتار و توصیف رویدادهایی که باعث از دست دادنش مرتبط است، داشت. شما باید وضعیت را تحلیل کنید و استراتژی کمک را تعیین کنید.

برای کمک به آناستازیا در بازیابی گفتار و توصیف رویدادهایی که باعث از دست دادن سگش شده است، می توانید از روش های مختلف روانشناسی استفاده کنید. ابتدا باید با او در مورد احساسات و افکارش در مورد این رویداد صحبت کنید تا او بتواند احساساتش را بیان کند و این به کمک بازیابی گفتارش برسد.

همچنین می توانید از تکنیک های روانشناسی مثل تکنیک های مدیتیشن، تمرینات تنفسی و تمرینات تفکر مثبت برای کمک به آناستازیا در مدیریت احساساتش و بازیابی گفتارش استفاده کنید. همچنین می توانید او را به گفتگو با دیگران که تجربیات مشابهی داشته اند، تشویق کنید تا او بتواند از تجربیات دیگران نیز بهره ببرد.

در نهایت، مهم است که آناستازیا حمایت و پشتیبانی کافی از خانواده و دوستان خود را در این موقعیت داشته باشد تا بتواند احساساتش را به اشتراک بگذارد و از آنها حمایت بگیرد. این حمایت و پشتیبانی می تواند به او کمک کند تا بهبود یابد و به زمانی که دوباره بتواند بازیابی گفتار خود را آغاز کند، نزدیک تر شود.