MOJAB 24

دختر کارآگاه به همکارش نگاه می‌کند و سعی می‌کند بفهمد که در ذهنش چه می‌گذرد. او او را خوب نمی‌شناسد، اما حس می‌کند که می‌خواهد او را بفهمد. او کمی بی‌ادب است، گاهی تند و بی‌تفاوت نسبت به اطرافیان، اما این همه چیز نیست. او می‌خواهد بفهمد چرا اینطور است. او را با کتابی بسته مقایسه می‌کند.

دختر کارآگاه به همکارش نزدیک‌تر می‌شود و با آرامش می‌گوید: "من متوجه می‌شوم که تو یک نفر خیلی عمیق و پیچیده‌ای هستی. اگر مایل باشی، من همیشه آماده‌ام که بهت گوش بدهم و کمکت کنم. فقط باید بدانی که تنها نیستی و همیشه می‌توانی به من اعتماد کنی."

همکارش به این حرف‌ها با یک لبخند مهربان پاسخ داد و گفت: "ممنونم که اینقدر مهربان و حساس هستی. واقعا ارزشمند است که یک دوست و همکاری مثل تو دارم. ممنونم که همیشه حاضر به کمک هستی."

دختر کارآگاه با لبخندی روشن، احساس خوبی دارد که توانسته است به همکارش کمک کند و او را درک کند. این احساس او را شاد و امیدوار می‌کند که با همکاری و پشتیبانی از یکدیگر، می‌توانند به راز و رمزهای زندگی و کارشان پی ببرند.