MOJAB 24

مفاهيم اصلي فلسفه هند باستان 1. برهم‌نگری: این اصل بر این اعتقاد است که همه چیز در جهان از یک جذبه واحد شکل گرفته است و همه چیز به هم متصل است. 2. مکتب‌های فلسفی: در فلسفه هند باستان، سه مکتب اصلی وجود داشت: سانکیا، یوگا و ودانتا. هر کدام از این مکتب‌ها به شیوه‌ای مختص به خود، به پاسخ دادن به سوالات عمیق وجودی می‌پرداختند. 3. دارما: این مفهوم به معنای قانون و کارکرد جهان است. دارما بر این باور است که همه چیز در جهان دارای قانون و نظمی است که باید رعایت شود. 4. آتمان: این مفهوم به معنای وجودی بی‌پایان و بی‌انتها است که در پس پدیده‌های مادی و ذهنی وجود دارد. 5. کارما: این مفهوم به معنای عمل و کارهایی است که انسان در زندگی خود انجام می‌دهد و اثرات آن بر زندگی بعدی او. 6. سامادهی: این مفهوم به معنای تلاش برای رسیدن به تحرر و آزادی از چرخه تولد و مرگ است. 7. برهم‌نگری انسان: در فلسفه هند باستان، انسان به عنوان یک بخش از جهان بررسی می‌شود و ارتباط او با دیگر عناصر جهان مورد توجه قرار می‌گیرد. 8. ایشوارا: این مفهوم به معنای خدا یا قدرت بالایی است که در پشت همه چیز وجود دارد و کنترل کننده جهان است. 9. دارماکایا: این مفهوم به معنای چرخه تولد و مرگ است که بر اساس کارما و عمل‌های انسان شکل می‌گیرد. 10. موکش: این مفهوم به معنای تلاش برای رسیدن به حالتی از خودشناسی و آگاهی بیشتر است.