MOJAB 24

یک داستان درباره صدای آتش بگو

در یک شب سرد و تاریک، صدای آتش بی‌وقفه در دوردست‌ها شنیده می‌شد. هر کسی که گوش به زمین می‌زد، می‌توانست این صدا را بشنود. اما هیچ کس نمی‌دانست که این صدا از کجا می‌آید و چرا اینقدر قوی و مرموز است.

یک پسر جوان به نام مایکل تصمیم گرفت که به دنبال منشأ این صدا برود. او شبی را برای این کار انتخاب کرد و با یک چراغ دستی و یک کیسه‌ی کوچک شروع به سفر کرد. پس از ساعت‌ها راه‌رفتن، مایکل به یک جنگل پر از درختان بلند و پوشیده از سایه‌ها رسید.

صدای آتش همچنان ادامه داشت و مایکل برای پیدا کردن آن به سرعت حرکت کرد. به محض رسیدن به مکانی که صدای آتش از آنجا می‌آمد، مایکل متوجه شد که یک آتش‌زنی بزرگ در حال سوزاندن یک دسته چوب بود. او با تعجب به این منظره نگاه کرد و به آتش‌زن گفت: "چرا اینقدر زمانی است که شما این آتش را روشن نگه می‌دارید؟"

آتش‌زن به مایکل خندید و گفت: "این آتش نه تنها گرمایی برای من است، بلکه نیرویی برای من است که به من امید و انرژی می‌دهد. این آتش نشانه‌ی زندگی و امید است، و من همیشه آن را روشن نگه می‌دارم تا به من انرژی بدهد."

مایکل از این پاسخ متعجب شد و احساس کرد که یک درس بزرگ را یاد گرفته است. او به آتش‌زن از اینکه او را آموخته است سپاس‌گزاری کرد و با انرژی و امید بیشتر به خانه بازگشت.

از آن پس، مایکل هرگز از اینکه زندگی‌اش مانند یک آتش روشن و پر انرژی باشد، فرو نمی‌رفت و همیشه به امید و انرژی آتشی که در دلش سوزانده بود اعتماد می‌کرد.